Xa non queda nadiña para rematar o conto! Dentro dun pouco en Vite coñeceremos o final!

Cantas ganas de saber como acaba esta historia… Sobre todo despois do que fixeron onte no CEIP Pío XII:

Nese momento, o pote volveuse de ouro e dentro foron aparecendo unha man de diamantes, prata, unha copa de ouro, unha coroa, un martelo de ouro…

Entón faloulles:

-Ola, chámome Coania, son da estirpe dos mouros. Levamos aquí milleiros de anos. A nosa cultura mantívose na vosa, a vosa lingua permanece coa vosa, o galego, que conservades coma un tesouro.

Para agradecervos o que fixestes por min, douvos a escoller entre outros dous tesouros: a miña amizade eterna ou este pote.

E desta volta a ilustración escollida foi a de Diego, do CEIP de Vite. Que ben lle quedou!