Éche ben certo iso de que cando dúas persoas se queren entender, enténdense! E quen di persoas, di ratos e toupas ;) Sábeno ben en Roxos… Mirade como seguiron o conto:

E iso que botaba moi pouco tempo fóra… Só saía de debaixo da terra para falar con Queixiño. Ela falaba na lingua das toupas, toupí, e Queixiño falaba ratonio, a lingua dos ratos. Mais entendíanse, porque eran tan amigos que un aprendeu o idioma do outro.

E escolleron este debuxo tan feito de Nuria García Martínez.

Mañá imos visitar por primeira vez o Colexio Plurilingüe Compañía de María. A ver que aventura nos teñen preparada por alí…